Als kind al had ik er plezier in mensen te masseren. Ik begon met de schouders van mijn ouders en toen mijn moeder ooit haar elleboog brak op het ijs, legde ik zachtjes mijn hand op de plek om de pijn te verlichten. Niet veel later volgden buren, vrienden en familieleden, waar ik spelenderwijs wat pijntjes weg masseerde of blokkades probeerde op te heffen. Andersom tekende mijn tante met haar vingertoppen letters op mijn rug die ik moest raden. Aan het eind van de avond werden het hele zinnen. Op relaxte avonden in ons studentenhuis gaven we elkaar om de beurt een hoofd-, nek-, of schoudermassage om de stress van het studeren te verlagen en gezellig bij te kletsen onder het genot van een grote kop thee, koekjes en kaarsjes.
Voor mij is de kracht van aanraking altijd heel natuurlijk en helend geweest. Op de vele reizen die ik maakte, werd het een traditie om in elk land een massage te ondergaan, waardoor ik een inkijkje kreeg in de lokale cultuur en nieuwe technieken aan den lijve ondervond. Zo lag ik in Thailand in een knoop, onderging ik in Cambodja een bijzondere ervaring door ‘The Seeing Hands’; blinde masseurs die hun tastzin zo ontwikkeld hebben, dat ze elk bobbeltje en knobbeltje te pakken krijgen. In Italië ontmoette ik een oude wijze vrouw met de rust en kracht van moeder Maria, die me door haar handen diepe dankbaarheid voor het leven en mijn destijds pasgeboren dochter liet voelen. In Egypte werd ik gemasseerd door een man – op de plek waar we verblijven werkten helemaal geen vrouwen – en vond ik het moeilijk me te ontspannen toen hij de deur op slot deed voor de veiligheid. Gelukkig gebeurde er niks onoirbaars.
Het Walhalla van de massages ligt volgens mij toch wel in Azië. Tijdens onze jaren in Indonesië ontdekte ik dat de Indonesiërs zelf – zowel mannen als vrouwen – elkaar regelmatig masseren en daarbij veel lol maken. In geval van hoofdpijn, misselijkheid of ander leed, worden er al snel diepgravende technieken ingezet – altijd gepaard gaand met een kopje gekookte gemberthee en vaak versierd met een mooie witte frangipani-bloem. Uiterst fijn ook in Jakarta was de mogelijkheid om massages aan huis te krijgen. Bepakt met een inklapbare massagetafel, aromatische oliën en een vriendelijke glimlach kwamen de mensen van het ‘Go-massage’ team zo de woonkamer binnen. Dat was een goede gelegenheid om ook de kinderen kennis te laten maken met massages, waardoor ze onder het genot van rustgevende muziek diep ontspanden en in slaap vielen. Eén keer moest de masseuse heel hard lachen toen ze op de tafel een teddybeer aantrof, die met zijn koppie naar beneden klaar lag om een weldadige massage te ondergaan. Het was haar meest relaxte klant ooit.
Hier in Nederland is het voor baby’s, kinderen en jongeren ook mogelijk om massages te krijgen. Vooral voor onze jongste tweelingdochter, die in de buik of tijdens de bevalling klem heeft gezeten, is dat een weldadige ervaring, zodat ze haar kleine, gespannen lijfje toch kan leren ontspannen. Ik verdiepte me al eerder in de fijne kneepjes van het vak, zodat we de technieken thuis kunnen toepassen. Haar broer en zussen doen daar nu enthousiast aan mee.
Massage heeft bewezen heilzame effecten door het verlagen van stress en bloeddruk, het verbeteren van de bloedcirculatie en het verhogen van de natuurlijke weerstand. Voor de afvoer van afvalstoffen is het wel belangrijk na afloop veel water te drinken. Ondanks deze heilzame effecten, vertelde de masseuse hier om de hoek me dat er in Nederland nog niet zo vaak gebruik wordt gemaakt van kindermassages. Aanraking zit niet echt in onze cultuur en wordt vaak als een overbodige luxe gezien. Social distancing heeft dat er niet beter op gemaakt en vooral bij kinderen zijn er soms zorgen over grensoverschrijdend gedrag.
Uiteraard is het fundamenteel dat elke behandeling in een veilige en harmonieuze omgeving plaats vindt en indien gewenst in aanwezigheid van de ouders. Onder die condities is het heel goed mogelijk ook kinderen de kans te geven de kracht en zachtheid van hun lijfje te laten voelen, naast het drukke school, sport en spelleven dat ze vaak hebben. Op die manier leren ze dat het leven een wisselwerking is tussen spanning en ontspanning en groeien ze uit tot meer gebalanceerde wereldburgers. Ook voor volwassenen is het fijn het lijf en het kind in onszelf te koesteren, opdat we dichtbij het innerlijk kompas blijven en geïnspireerd raken door de wijsheid van het lichaam.
