Weinig mensen weten dat je op de Rio de la Plata uitstekend kunt kiten. Buiten Argentinië zijn vooral de ellendige en waargebeurde verhalen over de dodenvluchten bekend. Tegenwoordig is de brede waterweg tussen Argentinië en Uruguay gelukkig meer een bron van vermaak en praktisch nut. Gedurende een groot deel van het jaar kun je aan de oevers van de rivier vanaf druk bezochte strandtenten de gekleurde kites als vogels door de lucht zien zweven. Sommigen zorgen voor waar spektakel door al jumpend over rieten eilandjes of al salto makend door de lucht te springen, terwijl aan de zijkant de schaars geklede toeschouwers hun kunsten bewonderen.
Praktisch gezien worden momenteel de eerste schreden gezet op het exploiteren van de Rio de la Plata als waterweg. Vanuit onze wijk even ten noorden van Buenos Aires ben ik met een bootshuttle in een uur in het centrum, wat behalve plezierig, vaak een stuk sneller is dan via het reguliere verkeer. Dat reguliere verkeer is een frisse trein waar je samengepakt met duizenden buurtgenoten met de fiets in kunt of een 20 km lange route over ‘de Libertador’, waar je al zigzaggend je medeweggebruikers moet zien te ontwijken. Eveneens per boot (wel een paar maten groter) kun je in 1,5 tot een paar uur naar Montevideo of andere hot spots in Uruguay varen. Je vaart dan over het bruine, op sommige plekken wat ondiepe water naar de overkant van de rivier waar ooit krokodillen en dolfijnen zaten.
Even ten noorden van Buenos Aires ligt de Tigre-delta, waar porteño’s in tijden van extreme hitte (december – februari) verkoeling zoeken van het leven in de stad. Het gebied is een netwerk van kleine kanalen tussen groene eilandjes, waar idyllische en vaak enigszins vervallen vakantiehuisjes tussen het riet te zien zijn. In de zomer en in de weekenden vind je er dan ook vele bootjes vol dagjesmensen, die aanmeren aan de houten steigers van de huisjes of bij de terrasjes aan het water.
De naam van de Tigredelta komt van de jaguars die het gebied vroeger bevolkten en in het Spaans ook wel ‘tigres’ werden genoemd. Helaas zijn deze majestueuze dieren niet meer in deze regio te vinden, maar lokale knaagdieren zoals capibara’s en possums zijn hier nog in grote getalen aanwezig. Ook op de Río de la Plata zelf is het bij mooi weer een festival van zeilbootjes, kano’s en andere watersporters, wat een moderne voortzetting is van de tradities van regatta’s en roeiwedstrijden die hier rond de fin de siècle van de 19e eeuw gestart zijn en ook nu nog vanuit statige clubhuizen en roeiverenigingen het water op gaan – coronatijden uitgezonderd.
Naast de recreatieve exploitatie van de paranádelta, zijn er ook interessante mogelijkheden om de rivier te exploiteren voor scheepvaart, milieubeheer en het ondersteunen van lokale gemeenschappen. Op dit moment wordt er nog relatief weinig gebruik gemaakt van de mogelijkheden om de Paraná als (duurzame) waterweg te gebruiken, maar verschillende Nederlandse baggeraars hebben reeds plannen ontwikkeld hoe deze benut kan worden met respect voor mens en milieu. Het zou mooi zijn als hierdoor ook de stevige vervuiling van de Zilverrivier met plastic en chemicaliën kan worden tegengegaan, zodat de visstand kan verbeteren en de oorspronkelijke dieren hun natuurlijke leefomgeving weer terugkrijgen. De tigres, capibara’s en krokodillen kunnen dan vrolijk meegenieten van het kleurrijke kitespektakel.
